“Ik wil niet.” 

“Het is even niet anders.”

“Okee, als het moet, dan moet het. Maar ik ga het niet leuk vinden!”

“Dat hoeft ook niet. Maar je hebt er alleen maar jezelf mee als je je verzet.”

Zo ging vorige week het gesprek met mijn gidsen ongeveer, toen het tijd was om vanuit Portugal weer naar Nederland te vertrekken. Vanuit het paradijs terug naar het koude Nederland. 

Overgave.

Mijn pad volgen. 

Vertrouwen op het universum en de Gidsen.

Helaas betekent dat niet dat zodra je in de overgave zit en je je pad loopt dat alles meteen rozengeur en maneschijn is. Dat alles wat je tegenkomt, leuk is. Dat je geen enkele obstakel meer tegen komt.

Ooit dacht ik dat als ik goed op mijn pad zat, de weg bewandelde die voor mij bestemd was, er geen vervelende dingen meer zouden zijn. Hoe naïef was ik!

Ik had het kunnen weten. 

Een grote spirituele leraar zat helemaal op zijn pad en werd ervoor aan het kruis genageld. (Meerdere trouwens, maar je begrijpt wat ik bedoel.)

Waar komt het toch vandaan? Mijn behoefte om beloond te worden voor de moeite? Mijn idee dat mijn leven pas waardevol is geweest als ik vele mensen heb bereikt met mijn spirituele werk? Dat als ik maar hard genoeg werk, ik op mijn pad kom en er eindelijk veel mensen naar mijn meditaties zullen luisteren, mijn nieuwsbrief zullen lezen. Dat ik dan eindelijk huppelend de mensen kan raken met de dingen die ik doe. Als een Pipi Langkous verwonderd door de wereld banjerend mensen kan helpen.

“Als ik het maar goed doe, is de weg alleen maar glad en zonder obstakels.” Het is een overtuiging die ik mag vernietigen. Want het pad dat ik heb gekozen voor dit leven is niet alleen maar zonneschijn, eenhoorns en magische sterrenstof. Soms is het door de zure appel heen bijten. Niet omdat aan het einde de beloning wacht. Maar omdat het is wat moet gebeuren. In overgave, in volle acceptatie van wat is.

Dus ik ben weer in Nederland. Omdat het de plek is, waar ik nu nog nodig ben. Ik kan er tegen vechten, weigeren te accepteren dat dit nu de werkelijkheid is en zo hard en snel mogelijk proberen hier weer weg te komen.

Of ik kan het omarmen. 

Omdat dit is wat nu van mij gevraagd wordt. En met liefde de wereld om mij heen bekijken. Want er is zoveel moois wat nu mag gebeuren nu ik hier ben.

Een nieuwe reeks Volg je Sterren Pad, een nieuwe ronde Straalen op Aarde, een Engelstalige online versie van de Opleiding Pleiadisch Lichtwerk.

Dat zijn de schitterende dingen die ik kan doen als ik hier ben. Dat zijn de schitterende dingen die mij zoveel plezier geven om uit te kunnen dragen. Of het nu voor 1 persoon is of voor 100. Het maakt niet uit, ik kan het niet tegenhouden, het stroomt gewoon uit mij.

Dus lieve Straalende ziel… maak je borst maar nat! We gaan er samen voor! Tel maar af, samen met mij:

1… 2… 3… Ascension!!