Soms voelt het alsof de grond onder je voeten vandaan wordt getrokken. 

Mijn buren zijn bezig met een hele grote verbouwing. De hele woning wordt gestript en hun dakterras naast mijn tempelruimte wordt getransformeerd tot extra kamer. Het is een enorme klus en het veroorzaakt een enorme geluidsoverlast. Muren worden afgebroken, sleuven worden gefreesd… en dat vlak naast mijn tempel!

Het past zo goed bij de energie van deze laatste weken. De laatste paar weken is de energie erg heftig geweest. Het was voor ons lichtdragers weer een tijd van flink opgeschud worden.

Voor mij vertaalde het zich in energie die maar om mij heen suisde en een weg naar binnen wilde banen. Een groot thema voor mij in dit leven (zoals voor zoveel lichtwerkers) is het zetten van grenzen. En dat heb ik geleerd (hoera, ascension puntje voor mij!!). Maar hoe ga je vervolgens om met energieën die je grenzen niet respecteren? 

Ken je die oefening dat je staat en iemand je probeert uit je balans te duwen? Zo voelde ik mij. En ik weet dat ik de truc ken, hoe ik mijn balans kan bewaren. Maar waarom kan ik het mij niet herinneren?

En dan ga ik de strijd aan. Ik ga vechten om te blijven staan. Ik span mijn lichaam aan. En ik weet dat het niet werkt. Het kost me energie. 

Dus keer ik naar binnen, sluit de energie buiten. Wat er alleen maar toe leidt dat de energie harder tekeer gaat. 

In mijn geval ook echt letterlijk. De boor gaat harder tekeer. Ik kan mezelf niet horen denken. 

In een stil moment vroeg ik aan mijn Pleiadische vrienden wat er aan de hand is.

“Stop met vechten. Stop er mee om alles maar bij elkaar te willen houden. Je hoeft niet kostte wat kost te blijven staan. Geef jezelf toestemming om te vallen. In elkaar te storten.

De energie is op dit moment hetzelfde voor alle lichtwerkers. Jullie worden weer uitgedaagd om jezelf opnieuw uit te vinden. Er is een grote aardlaag weggehaald die energie stagneerde. Daarom voelt het alsof de grond onder je voeten is weggevaagd. Omdat het ook eigenlijk zo is. 

Het is zaak om jezelf opnieuw diep te gronden. Opnieuw je balans te vinden in de verbinding met de aarde en ook een nieuwe verbinding met de Kosmos. Weer dieper, weer anders, weer nieuw. Jullie worden in feite opnieuw geboren.

Je bent op dit moment als een feniks die zich krampachtig aan zijn huidige vorm vasthoud, omdat hij bang is voor de nieuwe verschijning. Daarom klampt hij zich af aan de oude rammelende, defecte vorm die eigenlijk al niet meer past. Hij is vergeten wat er hierna gaat komen en durft zich niet aan het proces van de herrijzing over te geven.

Laat de angst los voor de verandering. Wees niet bang om te vergaan, alleen zo kan je herrijzen.”

En dus laat ik los. Ik laat de angst los dat ik in elkaar stort. Dat alles wat ik heb opgebouwd in vlammen opgaat. Omdat ik een feniks ben en mag leren vertrouwen op de grote kracht van zuivering en wedergeboorte. Want zonder de dood geen wedergeboorte.

Ik ben een feniks. Net als jij.

Wil je in contact komen met je hoogste potentieel? Activeer je engelenvleugels in deze video. In deze blog vertel ik er meer over.