Ik rende zo snel ik kon. Dwars door de dikke laag struiken waar ik in betere dagen de donkerpaarse sappige bessen had geplukt. De stekels haalden mijn huid open. Ik voelde het niet eens. Ik had werkelijk geen moment meer te verliezen.

In mijn wanhoop liet ik mijn waardigheid en de conditionering van vele generaties varen en sprintte met alle 4 mijn poten op de grond naar het ruimteschip wat op mij wachtte. 

In volle vaart glibberde ik naar binnen en de deuren vielen met een metalen “klonk” achter mij dicht. Ik had het gehaald. Op het nippertje.

Het voertuig steeg meteen op en ik keek naar de laatste beelden van mijn geliefde wereld en thuis. Een diep verdriet kneep mijn hart samen.

Geen tijd. Ik had een missie te volbrengen. De rouw zou een andere keer moeten komen.

Dit soort herinneringen komen steeds vaker bij mij naar boven. Beelden van een ander leven waarin ik mijn thuiswereld verloor en er geen tijd was om het te verwerken. Omdat er zoveel te doen was. Zoals de herinneringen hierboven. Uit een leven op Avyon waarin ik getuige was van de vernietiging van de planeet. Maar ook vanuit mijn voorouderlijn waarin een geliefd thuis achtergelaten moest worden om ergens anders een nieuw bestaan op te bouwen. Geen tijd voor rouw en verwerking. Er was werk aan de winkel.

En ik weet dat ik niet de enige ben. Zovelen van ons voelen dat we iets verloren hebben. Hoe nu verder?

Pleiadische Lichtgidsen:

“Lieve Lichtwerkers, jullie hebben allemaal dat bewustzijn in jullie. Jullie hebben zoveel verloren door de levens heen. Het verlangen naar een nieuw thuis komt steeds meer naar voren. Maar om dat te kunnen bouwen, is het noodzakelijk om eerst het verdriet van het verleden achter je te laten. Op die manier kan er iets prachtigs ontstaan. Een nieuw thuis gebouwd op nieuwe funderingen. Met alle opgedane nieuwe ervaringen.

Zo wordt het een waar nieuw thuis en niet een imitatie. Iets nieuws wat van binnenuit gemanifesteerd gaat worden. Daarom is het zo belangrijk om naar binnen te gaan. Als je vanuit de buitenwereld gaat bouwen, zul je de oude energieën mee nemen en kopieën creëren. Wij vertellen jullie dat er een nieuwe werkelijkheid geboren zal worden. Niet langer gebaseerd op wat er ooit was.

De komende tijd hebben jullie de mogelijkheid om veel los te laten, zonder het emotionele proces wat er normaal gesproken bij hoort. Dit is een periode waarin jullie loslaten zonder drama en herbeleving. Alsof je je ineens realiseert dat je nog een rugzak draagt en die nu zonder problemen neer kunt zetten.

Deze periode van respijt zal duren tot aan de lente equinox. Maak er gebruik van. Het is een periode van enorme groeimogelijkheden, waarin het kan voelen of alles vloeibaar is en als water kan gaan stromen. Daarna zal alles weer veel meer solide aanvoelen, want het zal een periode worden waarin funderingen gecreëerd kunnen worden.

Hoe meer jullie neerleggen de komende tijd, hoe steviger de funderingen kunnen worden. 

Het is tijd.”