Er gebeuren soms dingen in ons dagelijks leven die ons doen beseffen dat de theorieën die we horen en waar we in geloven meer zijn dan alleen maar mooie inspiratie of herinneringen aan wat er mogelijk is. We kennen ze allemaal wel die momenten, dat je denkt he… zag ik dat nou goed? Hoorde ik dat nou echt? De momenten dat je elkaar aankijkt en zegt: “het is toch niet te geloven, dit verzin je niet!”.

Tijdens mijn reis in Avalon maakte ik de meest magische dingen mee. De geweldige co-creaties van 7 prachtige vrouwen die verschenen tijdens een healing van een mooie Ziel. Deze Zeven Gezusters waren gezonden om onze healing te zegenen met hun drums en gezang. De mensenmassa die ineens verdween tijdens de Heilige Ceremonies. Magische belevenissen.

Maar er gebeurde nog veel meer! En het was echt alsof ik met mijn hele fysieke wezen terug in de Avalon wereld was gestapt en daar de vloeibaarheid van de materiele wereld mocht ervaren.

Ja, ik weet het. Dat klinkt allemaal als een heleboel bla, bla. Een beetje zoals : Metafysische quantum paradigma’s die holografische projecties in het 3D spectrum reflecteren…. (denk daar een hele alwetende blik in mijn ogen bij met een houding van “nou zeg, dat weet toch iedereen!!!)

Wat ik bedoel, is dat ik mijn eigen ogen heb ervaren dat materie veranderlijk is! Bij de Uffington Horse voerden mijn Galactische Broer en ik een ceremonie uit. (Voor tips hoe je zo’n Heilige Plek het beste kunt benaderen, klik hier). Uitgerust met kristallen, oliën en sprays vonden we de plek die voor ons uitgekozen was en zorgden ervoor dat alles op de juiste plek stonden. Met een open hart en afgestemd op de Lichtwezens om ons heen begonnen we met een healing van de portalen op de ley lijnen. In mijn handen hield ik een langwerpig stuk vivianite, een diepgroen kristal, wat perfect is  voor het verwijderen van negatieve energie. 

“Plaats het op de grond” waren de instructies die ik kreeg van Aartsengel Michael . Plaats het met de punt op de Aarde als een minizwaard.” Ik volgde de aanwijzingen op en drukte de punt van het kristal zachtjes op de grond. Het effect ervan had ik niet durven dromen!

De lucht om me heen begon te trillen. En toen gebeurde het. De materie onder mijn handen veranderde. Het werd zacht, vloeibaar en transparant. Als vanzelf boog het onder mijn vingers, zonder dat ik druk zette. 

Heel eerlijk… ik schrok er een beetje van…. En vervolgens kwamen er ook wat oneerbiedige gedachten in mijn hoofd. Zo van: “Neeeeee, dit is een kostbaar kristal!”

“Maar hoe kostbaar is deze ervaring wel niet?” klonk het daarna door mijn hoofd. Michael was terecht een beetje streng tegen mij. Het hielp om de negatieve gedachten te doorbreken. Ik pakte het kristal op en draaide mij om naar Alex, mijn Galactische Broer.

“Kijk dan!!” ik zwaaide het kristal in zijn gezicht. Hij raakte het aan met 1 vinger. Het voelde warm aan.

Gegrepen door een diep, diep ontzag bleven we een tijdje in stilte voordat we de ceremonie afrondden.

Waarom vertel ik dit?

Behalve dat het gewoon een prachtige ervaring is geweest die ik graag deel, is het ook een herinnering dat alles waar we over lezen en waarvan sceptici ons vertellen dat het verzonnen is. Het is WAAR. Niet als een metafoor voor allerlei technische uitvindingen die de realiteit kunnen veranderen. Nee, die hebben we echt niet nodig. Het zit echt allemaal in onszelf.

Stukje bij beetje groeien we. Worden we weer onafhankelijk van de matrix van gedachtecontrole. Worden we weer meester over onze eigen energie.

Stapje voor stapje herclaimen we ons geboorterecht weer terug. Wij zijn Meesters van de Dimensie. Wij zijn de Hoeders van Moeder Aarde. Wij ontworstelen ons aan de deken van onbeduidendheid.

Dit is geen sprookje of verhaal om ons op de been te houden. Ik heb een glimp van onze mogelijkheden mogen ervaren. Ik ben getuige dat het werkelijkheid is. Ben ik nu een apostel?

Zelf ook magie beleven? De verbinding met Andromeda brengt je onmiddellijk naar een groter perspectief.