De wereld komt met gierende remmen tot stilstand. Met heel veel kabaal en lawaai worden we eraan herinnert dat er iets aan de hand is. Alsof de wereld alleen nog maar uit loeiende sirenes bestaat. En daardoor kan het grote geschenk niet tot ons doordringen: de verstilling.

Een pas op de plaats.

Wat we tot voor kort niet voor mogelijk hadden gehouden kan toch: de luchtvervuiling is dramatisch naar beneden gegaan. De aarde kan even op adem komen. Wat ironisch dat het nu net om een virus gaat dat de luchtwegen beïnvloedt.

Een adempauze.

Maak van de gelegenheid gebruik om op adem te komen. Om vol verwondering om je heen te kijken. Om te zijn.

Het voelt voor mij ook als een bevestiging dat dit inderdaad de tijd is, waar ik voor gekomen ben. De tijd is nu! De tijd van grote veranderingen. Waarvan de wereld 2 weken geleden nog dacht dat het niet mogelijk was.

De tijd van de verstilling komt eraan. De tijd waarin wij de weg weer terug vinden naar onszelf en onze planeet en al haar medebewoners. Zodat wij weer vanuit onze ziel kunnen gaan leven en in verbinding staan met het universum en al haar wonderen.

Wat een verademing.

Tot die tijd is het zaak goed voor jezelf te zorgen. Door voorzichtig te zijn, maar niet in angst te schieten. Zorg ervoor dat je de verstilling in jezelf vindt.

Deze rozenmeditatie is één van mijn lievelingsmeditaties. Het helpt mij altijd om de verstilling en verzachting in mijzelf te vinden.

Geniet ervan!