In de jaren 90 luisterde ik veel naar een cd van Natalie Imbruglia. Het was in de tijd dat “Torn” een grote hit was en ik ging op dat moment door een pijnlijke scheiding en veel van de songs op de cd leken over mij en mijn situatie te gaan. Op de cd stond een ander liedje: Pigeons and Crumbs. Op zich niet een heel bijzonder liedje en ik ben na al die jaren de tekst ook een beetje vergeten. Maar 1 gedeelte is altijd blijven hangen: Where did it go? The bluebird I should follow back home. But where is home?

Dat stukje tekst flitst soms nog door mijn hoofd. Waar is mijn thuis? Waar hoor ik thuis? Hoe kom ik daar weer?

Ken jij dat gevoel van heimwee? Het verlangen naar een plek waar je thuishoort, maar je weet niet waar dat is.

Door de jaren heen ben ik mij bewust geworden dat mijn gevoelens van heimwee niet zozeer leiden naar een bepaalde plek, maar naar een manier van zijn. Het gaat voor mij om thuiskomen in mezelf. En mijn lichaam is mijn huis, maar net zoals dat voor fysieke huizen geldt; het is tijdelijk, als je verhuist, neem je jezelf mee. Mijn lichaam is tijdelijk en net als een huis vraagt het om onderhoud, zodat ik er comfortabel kan wonen. Maar het is niet mijn thuis.

Mijn ziel brengt mijn lichamelijke huis tot leven, de connectie met mezelf maakt dat ik mezelf er thuis kan voelen. Heel veel van mijn heimwee gevoelens hebben niet zozeer te maken met het verlangen naar een andere plek tussen de sterren – als ik me helemaal af heb gestemd voel ik al die andere plekken tussen de sterren resoneren in mijn veld, ze zijn altijd bij me – maar met een diep verlangen naar mijzelf. En de volledige versie van mijzelf, de versie die multidimensionaal is.

Gidsen: “Om je te helpen vaker en makkelijker contact te kunnen maken met de multidimensionale versie van jezelf is het goed om je af te koppelen van het collectief menselijk bewustzijn. Dat bewustzijn houd je gevangen in de illusie van klein zijn, van niet verbonden zijn met je multidimensionale zelf. De hoeveelheid manipulatie die op die manier bij je binnenkomt is enorm.”

Inge: Maar verbinding is toch belangrijk? Ben ik niet hier om het menselijk collectief bewustzijn op te lichten?

Gidsen: ”Je bent en blijft verbonden, er is een veld van liefde waarin jullie verbonden zijn, waarin alles verbonden is met elkaar. Elke planeet heeft een eigen (sub)veld wat weer aangesloten is op het grote veld. Het veld op Aarde is gemanipuleerd en geïnfiltreerd waardoor het bewustzijn klein gehouden wordt. Sommigen noemen dit ook wel de Matrix. Als je jezelf ontkoppelt van het menselijk bewustzijn, ontkoppel je jezelf van deze Matrix, als je daar vrij van bent kun je jezelf gaan verbinden met het liefdesveld. Dit veld zal op termijn het nieuwe collectieve veld gaan vormen voor de mensheid.

Dit proces van ontkoppeling gaat in fases. Allereerst is het belangrijk om de manipulatie die als een wolk om jullie hoofd heen zwermt te verwijderen en de koorden met het collectief bewustzijn te verplaatsen van in je veld naar buiten je veld. Als je dat gedaan hebt, hebben de meeste lichtwerkers een periode van gewenning nodig. Vul je in de tussentijd goed op met Hoger Zelf energie. Na die periode kun je de verbinding met het collectief wat buiten je veld zit, vervangen door een verbinding met het liefdesveld.

Inge: hoe kun je dat doen?

Gidsen: “Vraag Aartsengel Metatron en Michael om bij je te komen en de wolk van manipulatie om je hoofd weg te halen. Vul de vrijgekomen plekken daarna op met Hoger Zelf energie. Doe dit dagelijks totdat je voelt dat er niets meer weg te halen valt.Dit zal je helpen om weer thuis te komen in je multidimensionale zelf.”

Welkom thuis Straalende ziel!