Een beetje beduusd keek ik naar het bordje wat prominent voor me stond in het cafeetje waar ik na een lange dag door de stad slenteren was neergeploft. Ik was met mijn vriend een lang weekend naar een stad in Duitsland gegaan en zoals gewoonlijk hadden we urenlang door de stad heen gedwaald tot ik bijna geen stap meer kon verzetten.

Ik had een leuk cafeetje gespot waar we wat konden eten en even uit konden rusten. Het stond helemaal propvol met allemaal bordjes waarop allemaal spreuken stonden. Er was nog precies 1 tafeltje vrij en ik was zo blij eindelijk even te kunnen zitten. Mijn blik viel op de spreuk die bij ons tafeltje stond.

Vandaag is mijn lievelingsdag!

Wat ontzettend passend! Vooral omdat ik helemaal tot over mijn oren in de 30 Dagen Dankbaar Challenge zit (als je daar meer over wilt weten, klik HIER), is dit een motto die helemaal op mijn lijf geschreven is. Het voelde als een boodschap speciaal voor mij.

Het intrigeert me. Hoe leef je als vandaag je lievelingsdag is? Hoe voel je je dan? Wat doe je dan? En kan dat wel… leven alsof vandaag je lievelingsdag is. Vragen die helemaal in het verlengde liggen van de 30 Dagen Dankbaarheid Challenge. Kan dat wel? Ik bedoel… wat nu als je naar de tandarts moet, hoe kan dat dan ooit een lievelingsdag zijn? Hoe kun je dankbaar zijn dat je naar de tandarts moet? 

Ja ja, ik weet dat ik dankbaar kan zijn dat ik in ieder geval naar de tandarts KAN gaan en dat als je kiespijn hebt, het een zegen is. Zo kun je dus overal het mooie van zien.

Is het niet een vorm van spiritual bypassing? Waarbij je spiritualiteit gebruikt om niet naar bepaalde schaduwstukken te kijken; alles is licht en liefde is helemaal waar vanuit een hoger dimensionaal perspectief, maar hier in de loopgraven van de 3e dimensie ervaar je het toch echt anders! 

Ik vroeg het aan de gidsen:

“We zijn blij dat je de boodschap hebt omarmd. Het gaat niet zozeer om een lievelingsdag, maar wat wij je duidelijk willen maken is dat het niet voldoende is om dankbaarheid te voelen. Het gaat er ook om de dankbaarheid te leven, het ook in actie om te zetten.

Het is het verschil tussen passief en actief. Dankbaarheid voelen is stap één, het gaat er dan om je te openen voor dankbaarheid, het te ervaren in jezelf, het te zien in de wereld om je heen. Dingen te vinden om dankbaar voor te zijn. En juist door de dingen waar je geen dankbaarheid voor kunt voelen, realiseer je je wat dankbaarheid is. Dat is het passieve deel, je ervaart het, je opent je ervoor en het opent je wereld voor wonderen. Het betekent niet dat alles wat je vanaf nu ervaart alleen maar roze wolken en zonneschijn zal zijn, maar dat je tijdens de grote onweersbui ervan bewust bent, dat dit overgaat, dat er zoiets als zonneschijn bestaat. Dat het allemaal onderdeel uitmaakt van de ervaring.

Dan ben je klaar voor de volgende stap, het actieve deel. Hoe gedraag je je als je dankbaar bent? Hoe leef je dan, welke acties onderneem je dan? Je zult merken dat de gebeurtenissen om je heen je steeds meer boodschappen zullen brengen. Het zal makkelijker worden om je pad te volgen en bevestiging te ontvangen van je keuzes. Acties ondernemen vanuit dankbaarheid, betekent stappen zetten vanuit afstemming met je pad.”

Inge: en hoe zit het dan met de donkere stukken? Ga je dan niet voorbij aan de schaduwen?

Gidsen: “Op een bepaalde manier ga je wel aan sommige schaduwen voorbij. Het pad wat je kiest zal minder schaduwen bevatten omdat je veel meer in afstemming leeft en minder obstakels nodig hebt. Maar het betekent niet dat je geen obstakels nodig hebt. Soms openbaart de weg zich aan je in de vorm van een obstakel. Als je in afstemming bent, kun je dat zien. Het betekent niet dat je geen “negatieve” emoties zult ervaren, maar je laat ze niet meer de overhand krijgen. Jij bent degene die beslist wat je ermee aan wilt. Wil je je mee laten drijven op de emoties of kies je ervoor om het te gebruiken als indicator?

Wij geven een voorbeeld. Pijn in je lichaam is meestal een teken dat er iets aan de hand is. Er is iets waar je naar moet kijken. Als je in afstemming bent (of in dankbaarheid) gebruik je deze indicator om te onderzoeken wat er aan de hand is. Ben je te dicht bij het vuur? Geeft je lichaam op deze manier aan dat het rust nodig heeft?

Wees dankbaar dat de indicator zijn werk doet. Wees dankbaar voor de aanwijzing. Neem verantwoordelijkheid, ook voor je emoties. Dankbaarheid heeft ook een element van verantwoordelijkheid nemen in zich. Je kunt niet meer de schuld afschuiven op iets anders, jij bent de meester over je pad. Zelfs als dat niet zo voelt.”

Inge: het voelt zo zwaar als jullie dat zo zeggen. Zou het niet alleen maar licht moeten zijn?

Gidsen: “Wat is er zwaar aan? Het feit dat je het heft in eigen handen mag nemen? Dat je een actievere rol in je leven kan gaan spelen? Dat je leven je niet meer overkomt, maar dat je zelf je stappen neemt? Alleen maar in een illusie van lichtheid leven, is een vorm van gevangenschap. En dat is nu net wat jullie hier komen verbreken. Jullie komen vrijheid brengen. Ware vrijheid en niet de illusie van vrijheid. Jullie willen het stadium van kinderen ontgroeien, volwassen worden. Daar hoort keuzevrijheid bij. Zelf doen. Met alles wat jullie geleerd hebben. En jullie zielen dansen van dankbaarheid dat het eindelijk zo ver is. Laat het doordringen in jullie levens. Wees dankbaar.”